La Temeraria

Una formiga un po spericoleda

In sim’na spiga ed gran l’era rampeda

Ho come le grand al mond

Vist ded’chi insima

Se me lissa savou

Podiva gnirg anc prima

Le lè tanto contenta

Lè tuta entusiasmeda

La perda l’equilibrio

E in tera l’è cascheda

Aia aia la dis piagnucolosa

Em’son fata tan mel ma apena son guarida

Chi insima egh torn’ancorà

Son steda fortuneda

Em’son rota quater gambi

Ma gnan na gòsà ed sanghev

Le gnu fora

Cesare Carlini - Cerezzola, 1995 -